"In het Duits, Engels, Grieks of Tsakonika? Ik spreek al die talen en wil ook nog Spaans leren. Maar laat ik beginnen met vertellen dat ik in een kustplaatsje in de Peloponnesos woon. Dat is het grootste schiereiland van Griekenland. Vroeger was bijna iedereen hier herder. Dat heeft mijn oma weleens verteld. Ons dorp had weinig contact met mensen uit andere dorpen of grotere steden. Maar er is veel veranderd. Nu zijn er hotels en restaurants voor de toeristen en in de zomer hoor je hier veel Engels en Duits. Mijn moeder heeft een winkeltje met lokale producten, zoals schapen- en geitenkaas. Zij spreekt niet zo goed Engels, dus ik help haar soms met klanten uit het buitenland."
Spreken de toeristen ook Grieks?
"Sommigen proberen het wel en zeggen 'hallo' en 'dankjewel'. Dat vind ik respectvol. Maar ze spreken geen Tsakonika. Ik noem dat zelf geen dialect, maar de taal van ons dorp en nog een stuk of tien dorpen in de buurt. Mijn buurman, meester Panos, zegt dat het de oudste taal van Europa is en misschien zelfs wel de oudste taal van de hele wereld. Hij woonde bijna vijftig jaar in het buitenland en toen hij terugkwam, merkte hij dat de jongeren en kinderen in Tyros geen Tsakonika meer leerden. Hij wilde niet dat de taal zou verdwijnen. Daarom begon hij ons drie jaar geleden les te geven."
Waarom leerde jij geen Tsakonika?
"Misschien dat mijn ouders dachten dat het niet zo belangrijk was. Maar ik vind het leuk om te leren, want het is onderdeel van onze cultuur. Meester Panos roept in de klas weleens dat Tsakonika belangrijker is dan Engels. Wij moeten dan een beetje lachen. Aan de ene kant heeft hij gelijk, want waar je ook heengaat je moet altijd onthouden waar je vandaan komt. Maar ik vind Engels ook belangrijk, vooral als je naar het buitenland wil. Ik wil graag naar Amerika om daar voor kinderarts te studeren. En ik vind het ook leuk om de teksten van mijn favoriete zangeres Billie Eilish te kunnen verstaan."
Plaats als eerste een reactie