Samen met haar broer Robert loopt Salomé over de stoffige zandweg naar school. Robert brengt haar altijd. Dat is veiliger. 
“Als Robert meeloopt, durft niemand mij uit te schelden.”
Kinderen op straat doen dat omdat Salomé gehandicapt is. 
Op school wordt Salomé nooit uitgescholden. Daar hoort ze erbij en mag ze veel dansen en zingen. 
“Op school ben ik meestal blij. Helemaal toen ik de danswedstrijd won!”

Op de school van Salomé zitten allemaal kinderen met een handicap.
Ze kunnen bijvoorbeeld niet goed praten, horen of bewegen. 
In Zambia gaan zij vaak niet naar school. Hun ouders kunnen dat niet betalen. Daarom blijven veel kinderen zoals Salomé thuis. Daar krijgen ze weinig eten en weinig aandacht. Sommige ouders schamen zich voor hun kind. Ze willen niet dat anderen hun kind zien. Soms sluiten ze het kind zelfs op. 
Salomé heeft geluk. Haar familie zorgt goed voor haar.

“Hier krijgen de kinderen de extra aandacht die ze nodig hebben,”
vertelt de juf. Niemand voelt zich daarom raar of eenzaam. 
Salomés beste vriendin is Lisa (10). Lisa kan niet goed praten en lopen. Ze is spastisch. Salomé is de enige op school die haar begrijpt. Samen hebben de meiden een geheimtaal bedacht. Via handen en geluiden praten ze met elkaar.
“Als Lisa een hoog geluid maakt, weet ik dat ze wil dat ik voor haar ga dansen!”

Het lichaam en de hersenen van kinderen met het syndroom van Down werken anders dan bij andere kinderen. Salomé is tien jaar, maar als ze praat en speelt lijkt ze meer op een kind van vijf. 
Vaak is ze heel vrolijk, maar ze kan zomaar heel boos en verdrietig worden. Ook leren vindt ze erg moeilijk.
“Als we moeten rekenen, zeg ik dat ik hoofdpijn heb. En tijdens taal heb ik last van mijn kies, haha.”

In Zambia zijn veel mensen arm. Daarom moeten kinderen vaak helpen met geld verdienen. Salomé ook. Haar moeder neemt haar soms mee naar een bruiloft. “Daar dans ik en dan geven mensen mij geld. Soms lachen ze mij uit omdat ze me gek vinden. Maar als ze klappen, vind ik het toch wel leuk.” 
Voor ze naar school ging, kon Salomé bijna niet praten. Niemand leerde haar dat. Maar nu ze sinds een jaar op de speciale school zit, gaat het praten veel beter.

De familie van Salomé is arm. Haar ouders hebben geen geld voor een speciale school. Gelukkig betaalt het Nederlandse Liliane Fonds Salomés schoolgeld. De organisatie helpt gehandicapte kinderen in arme landen. Deze kinderen kunnen bijvoorbeeld niet goed praten, zien, horen of bewegen. De meeste kinderen in Zambia met het syndroom van Down gaan niet naar school. Salomé heeft dus veel geluk. Want zij hoort erbij.

Door: Marlies Pilon