De metselaar schraapt met z'n gereedschap langs de witte blokken en smeert er in rap tempo weer een klodder cement op. Yah (12) kijkt ongeduldig toe. Voor haar kan het niet snel genoeg gaan. Haar huis op het eiland Koh Phi Phi werd totaal vernield door de tsunami. Sindsdien woont ze met haar familie op het vasteland van Thailand in een noodgebouw. Nu krijgt ze een nieuw huis.

Yah heeft op school nooit geleerd wat een tsunami is. "Eigenlijk weet ik het nog steeds niet precies. Maar er was wel heel, heel veel water. Een waarzegger had wel voorspeld dat het eiland zou overspoelen. Als straf van Allah, want er wordt op het eiland varkensvlees gegeten en alcohol gedronken. En dat is volgens de islam verboden." Ze heeft het vooral ook over de toeristen die in grote aantallen vakantie vieren op het eiland en geen rekening houden met de regels van de moslims op het eiland. 

Toeristen

Yah: "Mijn moeder verdiende geld op ons eiland door curry's te maken, op de islamitische manier. Dat is ons geloof en zo kan zij koken. Hier op het vasteland wonen niet zoveel moslims en dus kan mijn moeder niet zoveel geld verdienen en ze heeft nog geen ander werk gevonden." Haar vader is wel weer terug op het eiland. Hij repareert de motors van boten waar toeristen tochten mee maken. Ook haar beste vriendin Zai (13) woont weer op Koh Phi Phi. "Ik mis haar wel", vertelt Yah. "Maar ik wil niet terug naar het eiland. Ik vind het er nu gevaarlijk voor als er weer een tsunami komt. En er zweven geesten van overleden mensen rond. Ik denk dat toeristen daar niet bang voor zijn. Gelukkig maar, want anders zouden ze niet meer komen en zou mijn vader geen werk meer hebben." 

Op het eiland wandelt Zai van haar school aan het strand langs zonnebadende toeristen, restaurants en gloednieuwe appartementen naar huis. Zij maakt zich niet druk over geesten, ze heeft wel wat anders aan haar hoofd. "We konden sinds de tsunami in het huis van mijn oom en tante. Maar nu heeft de Thaise regering bedacht dat er op die plek een nieuw strand moet komen voor toeristen. Wij moeten verhuizen naar de bergen. Ik ben er niet blij mee. Nu is het vijf minuten lopen naar school. Straks een uur. En na een schooldag moet ik ook nog bergopwaarts. 

Grote schoonmaak

Zai snapt wel waarom zij plaats moet maken voor buitenlandse bezoekers. "Bijna iedereen op ons eiland verdient aan toeristen. We moeten dus allemaal ons best doen zoveel mogelijk buitenlanders te trekken. Na de tsunami kwamen er ineens veel minder. Ik denk dat ze bang waren. Maar het eiland is nu veel mooier dan vroeger. Al het vuil van het strand is weggespoeld, het zand lijkt wel witter. En de gebouwen die er nu komen, zijn beter dan de krotten die er stonden." 

Voor de tsunami van 2004 namen elk jaar zo'n miljoen toeristen de veerboot naar Koh Phi Phi. Het jaar na de natuurramp kwamen er maar zo'n 300.000 bezoekers. Aan de ene kant was dat goed, want veel hotels en vakantiehuisjes moesten nog opnieuw gebouwd worden. Maar aan de andere kant konden daardoor de eilandbewoners lange tijd geen geld verdienen aan het toerisme.