In overalls lopen Cas en Jelt door de stallen van De Daltonhoeve. De jongens helpen vaak in het bedrijf met biggen voeren of stallen vegen. Cas is een echte varkensexpert. “Als de biggen drie dagen oud zijn krijgen ze een verdovingsspuitje. Ik help dan met het oppakken. Hun staart wordt eraf gesmolten. Als we dat niet doen, bijten ze in elkaars staart. Ze krijgen ook een nummer in hun oor. Deze klus is niet zo leuk. Het duurt lang en door de warme lampen in de stallen ga je zweten. Als je tegen de lampen stoot, brand je je. Sommige zeugen zijn boos dat je aan hun kinderen komt. Ze gaan blaffen en duwen je met hun neus bijna omver.”

De enorme varkensfokkerij van zijn ouders staat in Noord-Brabant. Zo’n 480 zeugen (moedervarkens) bevallen er zo vaak mogelijk van zo veel mogelijk biggen. “Per jaar worden hier ongeveer 14.000 biggetjes geboren.” Als de biggen 25 kilo wegen, worden ze verkocht en ergens anders vetgemest tot ze rijp zijn voor de slacht. De Daltonhoeve gebruikt alleen varkensvoer met verantwoorde soja. Dat is soja die ‘netjes’ verbouwd is: de gebruikte onkruidverdelgers en insecticiden zijn niet gevaarlijk voor mens en dier. De arbeiders werken veilig en de grond is niet van mensen afgepakt om er soja te verbouwen. Biggen groeien goed van de eiwitten in de soja. “Maar de eerste tien dagen krijgen ze moedermelk. Onze boerderij kreeg vorig jaar een prijs van de Nederlandse vakbond voor varkenshouders: De Gouden Krul. Ze vonden ons de beste varkenshouderij in Nederland."

“Het liefste werk ik met de handpalmcomputer. Daar zit een scanner in. Elk varken heeft een chip in haar oor. Als je de scanner tegen die chip houdt, dan zie je op het schermpje alle informatie over deze zeug. Bijvoorbeeld hoe lang ze al zwanger is, of hoeveel ze heeft gegeten. Alles wordt digitaal bijgehouden. Die gegevens stuur je via de computer naar het voederstation. De automatische poortjes van het voederstation lezen ook de informatie van de chip.” Van al dat praten over eten, gaat je eigen maag ook rammelen. De twee vrienden gaan naar binnen voor een boterham met … worst!

Gehaktbal

Voor hen geen sojaburgers of sojamelk. “Ik eet alleen vlees van onze eigen varkens. Die worden ergens anders geslacht,” zegt Cas. Hij eet het liefst schnitzels. “Doe mij maar een gehaktbal,” zegt Jelt.

Door: Liesbeth Schouten