“Toeristen die vanuit mijn dorp de bergen intrekken, gebruiken onderweg chloordruppels. Voor als ze het water uit beekjes niet vertrouwen.” Drie druppels per liter. Een half uur wachten en je kunt het water uit een beekje alsnog drinken.

Sujan (12) werkt als ober in een eethuis in Kathmandu. Hij gaat niet naar school. “Dat wil ik ook niet, het bevalt me hier goed,” zegt hij. “Ik wil later ook een restaurant. Ik mag nog geen eten koken, maar ik zet wel thee voor de gasten. Met water uit de kraan.” In Kathmandu moet je kraanwater eerst koken

Dit water komt uit een bron in de bergen. Via kilometers lange rubberen pijpen stroomt het schone bronwater naar de tank. Het mooie is: je hebt geen pomp nodig. Door het hoogteverschil stroomt het water vanzelf omlaag. Vanaf de tanks gaat het naar de gemeenschappelijke kranen in Chain Pur, een dorpje verderop.

In het opvanghuis in Kathmandu waar Deebi (10) tijdelijk woont, is geen drinkwater. De baas van het tehuis koopt grote flessen gezuiverd water die hij in een speciale houder zet.