China is zo’n 230 keer groter dan Nederland. Het land heeft de meeste inwoners van alle landen ter wereld. Een op de zes mensen van de in totaal 7,8 miljard wereldburgers woont in China. En iedereen heeft wel iets ‘made in China’ in huis. Om al deze redenen is China een belangrijk land, met veel macht. Maar de regering krijgt veel kritiek uit het buitenland. Met de mensenrechten in het land gaat het namelijk niet zoals andere landen zouden willen. Maar de machthebbers in China vinden dat er in het land de laatste jaren al heel wat is veranderd op het gebied van mensenrechten.
Wat zijn mensenrechten?
Er zijn verschillende mensenrechten, zoals: het recht op vrijheid, het recht op gelijke behandeling, het recht op een dak boven je hoofd en het recht op onderwijs. Over deze mensenrechten hebben landen afspraken gemaakt en verdragen ondertekend. Ook China heeft zijn handtekening hieronder gezet. Maar het land houdt zich niet aan al deze afspraken. Een reden hiervoor kan zijn dat de machthebbers anders denken dan hun collega-leiders buiten de landsgrenzen. Niet iedereen heeft hetzelfde idee over bijvoorbeeld welk mensenrecht het belangrijkst is en in welke volgorde mensenrechten moeten worden nageleefd. Zo kan het zijn dat China eerst iets wilde doen aan armoede en dan pas aan persvrijheid. Terwijl andere landen juist die persvrijheid heel belangrijk vinden voor een democratie.
Schenden van mensenrechten
China is zeker niet het enige land dat mensenrechten schendt en het is onmogelijk om te zeggen in welk land mensenrechten het meest worden geschonden. Er zijn namelijk allemaal verschillende manieren waarop dit kan gebeuren. En elke situatie is weer anders. Er zijn wel een paar voorbeelden die laten zien dat de Chinese regering zich niet houdt aan die afspraken over mensenrechten.
Gamen
China kwam de laatste paar maanden vaak in het nieuws vanwege nieuwe regels over online gamen. Burgers zeggen dat ze die fijn vinden omdat die regels de ogen van kinderen beschermen en zorgen dat ze niet game-verslaafd raken. Maar het kan ook een manier zijn om de bevolking al op jonge leeftijd te controleren. De machthebbers bepalen immers op deze manier heel precies wie wat wanneer mag doen online. Mensen zijn dus niet vrij om dat zelf te beslissen. Bepaalde informatie is online alleen beschikbaar als de regering dat wil en sommige sites worden geblokkeerd.
Vrijheid van meningsuiting
Als Chinezen iets vertellen, in interviews met journalisten of gesprekken met elkaar, kan het lastig zijn om te bepalen of dit echt hún mening is of dat ze hebben geleerd te vinden en te zeggen wat de regering wil. Dat heet ook wel indoctrinatie. Natuurlijk kan het zo zijn dat de bevolking een groot vertrouwen in hun machthebbers heeft. Dat ze ervan uitgaan dat de regering het goed met hen voorheeft en weet wat goed voor ze is. Maar het kan ook komen dat de burgers bang zijn. Het is geen geheim dat kritiek op de regering kan leiden tot gevangenisstraf of nog erger: de dood. Zo zitten volgens Amnesty International advocaten en vredesactivisten vanwege hun werk in de cel en worden mensen gestraft die seksueel geweld melden.
Discriminatie
Een van de mensenrechten is het recht op gelijke behandeling. In China wonen veel verschillende volken met hun eigen geloof en cultuur. Volgens de Europese Unie gaat China niet goed om met de Oeigoeren, een van de islamitische minderheden in het land. Zij zouden worden gevangenhouden in kampen. Hier zijn dronebeelden van gemaakt en journalisten spraken mensen die hier met eigen ogen zagen wat hier gebeurt. Toch blijft de Chinese regering ontkennen dat deze groep slecht behandeld wordt. Buitenlandse kritiek op hun beleid wekt woede en irritatie op, omdat China Europese landen nog steeds ziet als de voormalige bezetters tijdens de koloniale tijd. En daar hebben ze slechte herinneringen aan.
Plaats als eerste een reactie