Gelukkig mag haar iPad mee, en ook haar grote, bruine knuffelbeer. “Daar kan ik lekker tegenaan leunen. Maar verder mag er niets mee het hokje in. Elke twee uur mogen we er even uit om naar het toilet te gaan en onze benen te strekken. De rest van de tijd zitten we vast. We krijgen water en één keer een kommetje rijst. Net als die meisjes daar.”

Verkocht

Met ‘die meisjes daar’ bedoelt Luca meisjes van haar leeftijd in Nepal of India die verkocht worden door hun ouders en die terechtkomen op plekken waar ze niet horen. Hier worden ze gevangen gehouden en gedwongen om seks te hebben met mannen, voor geld. 

Wanhopig

Het is moeilijk te begrijpen, maar die ouders doen dit omdat ze wanhopig zijn. Ze hebben geen geld genoeg om al hun kinderen te onderhouden. Of ze geloven de verhalen dat hun dochter ergens anders naar school zal gaan in ruil voor wat werk in huis. “Die ouders zijn in nood en in paniek. Ik vind het zeker niet oké, maar ik snap hun positie wel.” 

Gebruikt

Luca vindt dat die meisjes een veel te zwaar en verdrietig leven hebben, zonder uitzicht op een fijne toekomst. En dat was voor haar de reden om mee te doen aan deze actie. “Ik stap op de fiets om naar school te gaan, na school spreek ik af met vriendinnen en ’s avonds eet ik gezellig met mijn ouders aan tafel. Maar die meisjes kunnen dat allemaal niet. Ze worden gebruikt om geld voor anderen te verdienen en gaan niet naar school.”

Een paar jaar geleden hoorde Luca voor het eerst over de situatie van deze meisjes. "Ik weet niet meer precies waar, ik denk op tv." En ze hoorde ook over de organisatie Free a Girl die dit soort meisjes opspoort, bevrijdt en vanaf dat moment steunt met onderwijs, medische en psychische hulp. Luca vindt dat ze goed werk doen en wilde daar graag geld voor inzamelen. “Ik heb cupcakes gebakken en op school verkocht. Met 50 euro kan die organisatie een meisje redden en met 500 euro een jaar lang helpen.” 

Vriendinnen

Luca heeft niet geoefend voor vandaag, maar maakt zich helemaal geen zorgen of ze het wel zal volhouden. “Het scheelt dat mijn vader ook meedoet. En ik denk dat veel vriendinnen langs zullen komen. Het zal pas echt moeilijk worden als er geen mensen meer zijn om mee te kletsen.” Dan zal het misschien een heel klein beetje zo zijn als bij die meisjes in het echt. Een heel klein beetje, want Luca weet dat ze na twaalf uur weer uit de kooi mag.