Huh? Er ligt toch helemaal geen sneeuw in Jemen? Nee, maar wel een nieuwe asfaltweg. Na een regenbui is die lekker glad. Met plastic waterflesjes onder je voeten roetsj je zo naar beneden. Zzzzzzjoef, daar gaat Khaled (11). Hij gebruikt zijn handen als stuur en als rem. Om zijn handen te beschermen heeft Khaled slippers aan zijn handen gedaan.


Met plastic flessen glijden is een eitje.

Je springt in de bochten van muurtjes af. Hopla, in één keer op de weg
beneden. Zo snij je handig de bochten af. Dat scheelt weer lopen. En als je een hardloopwedstrijdje houdt is dat extra belangrijk. Wie van de hoogste muurtjes durft te springen wint. Zoals Khaled, die durft alles.


Nee, dit is geen trucje. Khaled spring echt zo hoog.

Je kunt natuurlijk ook aan een auto gaan hangen. Supersnel. Maar wel
gevaarlijk. Amer (10) houdt wel van een beetje risico. “En zo ben ik in vijf
minuten beneden. Anders is het een uur lopen.” Amers haar wappert in
de wind. Dat doet hij beneden wel weer goed. Nu heeft hij zijn handen
hard nodig om zich aan de auto vast te houden.


Met meer dan 40 kilometer per uur door de bocht.

Nou ja slee, het is eigenlijk een opengesneden
jerrycan. Dat gaat hard! Lachen!


Pas op je handen Nasser!

Wel jammer dat je kleren snel stuk gaan. Oeps, ja hoor, een grote scheur op je billen
Nasser! Zal je moeder leuk vinden.


Op asfalt slijt je slee wel snel.

Geen auto, nee, een motortaxi. Zit best lekker, zo ingeklemd tussen twee stevige kerels. En
het gaat hard. Dat is maar goed ook, want anders is Mansour (12) te laat voor het schoolreisje.


Okay, het is wat minder stoer, maar wel comfortabel.